Bugünler ve Yarınlar

Başlangıçları severim ama başlık atmayı değil .O yüzden kimseciklerde önyargı oluşturmadan, başlayalım sessizce.

Bir sorum olacak sevgili okur .Nereden geliyor seni buraya iten rüzgarın fısıltısı.

Düşün bir ilk önce...

Örneğin beni yazmaya iten o şey, seni de sarıyor mu mesela. Ne hissediyorsun şu an....Neden mi soruyorum?

Hissedebildiğin sürece değerlisin çünkü,bunu biliyorum.

Hadi gidelim seninle...

Bu sıcak yaz günlerinde, rüzgarın esişini teninde hissettiğin bir yere.

Belki, birkaç yere...

  Her bir dalgasında içini ferahlatan, ucu bucağı gözükmeyen bir deniz var karşında bak..

Bak işte orada.

Yok yok ,merak etme. Sadece karşıdan bakmıyorsun, içindesin şu an.

Tam hayal ettiğin gibi . Ah be ne kadarda mutlusun şimdi öyle değil mi.

Şimdi ise kimsecikler yok. Yalnız kalmak niyetin, her bir iaşeden her bir telaşeden. Sebepli ve belki de sebepsiz.

Bazen bir şey olmasa da yalnız kalmak isteyebiliyor çünkü insan .

Bak ,sessizlikte mutlu etti seni farkında mısın.Farklı şeylerde bulabilmek kendini,farklı olmak güzel ama farkında olmak bambaşka güzel...

Peki sence mutluluk mu, bu satırlarımın kilit noktası?

Orada burada şurada ,ne fark eder ki, sebep mi lazım ,hasretlik diyar olan dünyaya farklı bir pencereden bakabilmek , eşittir mutlu olmak için.

Mutluluk vermek değil midir mutlu olmak?

Şimdi soruyorum sana , bu mudur sence zenginlik, mutlu olmak mı?

Eşsiz lügat arşivine sahip, her bir satırlarıma sükutunu ayrı ayrı pay etmiş ey okur? Nedir söylesene...

Anlaşıldı,senin konuşacağın yok. Sukûtun itiyor beni belki de, derin efkarlarımdan dilime dökülen köprüler kurmaya. Uzun ya da kısa, fark eder mi yolun sonuna geldikten sonra. Sondayım artık,sonun başlangıcında.

Zenginlik namıdiğer cevher;

insanın eksik kalan yanını tamamlaması dır ya da doğru bir deyimle tamamlamaya çalışması.

Zenginlik mutlu eden şeyi karşılık beklemeden yapabilmektir belki de...

Zenginlik hissedebilmektir , gerekli ya da gereksiz olanı, senin olanı ya da olmayanı

Anlamak ve anlaşılmaktır en demlisinden ...

Zenginlik iyi insanlar biriktirebilmektir yüreğinde ,bir çayın deminde hoş sohbetler kurduğun yada sessizlikte buluştuğun.

Acı çekebilmek yada tatlı bir gülümseme de zenginliktir mesela...

Gitmeyi bilmektir bazı kere ama vazgeçmemek de olabilir yeri geldiğinde

Bak işte devam ediyor,edebiliyor böylece.Sen kendini bildiğin sürece.

Zenginlik kendini ve yerini bilmektir diyelim mi o zaman kendimizce..

Belki kafi gelmeyecek zenginliği anlatmaya bu cümlelerim...

Farkındayım ama kelamı uzatmaya gerek yok çünkü bu manasızca.

Velhasıl devam edecek cümlelerimin özeti olarak yerini bilmek ;nurundan bir katre de buluşmak değil midir sevgilinin nazarında.

Canda cananı bulmak,sevilmek ve sevmek değil midir haddizatında...

Bundan sonrası da kendini bilmek olucaktır fikirlerin eşsiz sokağında.

Kendinize iyi bakın cevheri efkarınızla.

Sağlıcakla ve şiirle kalın, daimi huzurunuzda...

Cevher ki ;en kuytu köşede

Anlaşılmayı istediğin her demde

Nefes kadar yakın bu bedende

Değeri biçilmez her bir zerresinde

Anlatmaya layık bir efsanedir belki...

Cevher ki,tebessüm eden bir gülüşte

Anladığın, her bir kelimede

Nedensiz yapılan her bir iyilikte,

Akıp giden zamana karşı,

Nedametin gölgesi olmaksızın

Islanabilmektir beraber belkide...

Bulmaktır cevher, canda canânı

Uzak yakın demeden

Lâyık olabilmektir canâna,

Mekân ve zamanı unutup

Aramak, aramak ve en sonunda onda,

Kaybolabilmektir belki cevher...

~zeyy~