Seyehatsiz Günce

      Yaz bitiyor. Denize gidenler, gitmeyip devremülklerinde tatil yapanlar,başka illere hatta ülkelere seyehat edenler,artık bu güzel günlerine veda etmeliler. Tabi bunların içinde ben yokum. Ben hala "Evinde kal" çağrısına uyanlardanım. Belki ailemle, ormanları,yaylaları gezenlerdenim. Evimin önündeki kediyi sevmeye çıkan ,bazen farklı grup arkadaşlarıyla görüşmek için,el ayası kadar olan şehirde aynı caddeyi dönüp dönüp gezmek zorunda kalan,

millet gece gezmesindeyken,evinde biraz renkli vakitler geçirmek için gece gece buzdolabına dadanıp, gürültü yüzünden ailesini başına toplayan,

arkadaş grubundaki, gezen arkadaşlarının gittikleri yerlere,girdikleri denizlere, saadetli hanesinde oturup,yorum yapan,

kumsalda iki palmiye arasına değil de ,evin önündeki erik ağaçlarına hamak kuran kişiyim ben. Evet,aramızda "Ben de" diyenler de var,gezenti olduğu için"Ah yazık"diyen de . 

Biz gezemeyengiller için yazın ve kışın bir önemi yoktur. Zira yukarıda saydığım aktiviteler,her mevsim yapılabilir.

Bizler için WhatsApp durumları , sülalede çok konuşan ve her naneye laf yetiştiren yengenin evine gitmek kadar gerginlik verir. Çünkü muhakkak herkesin rehberinde ,her mevsim, gitmediği bir  Papua Yeni Gine kalmış biri vardır. Ve onu aglayarak izlemek de bize düşer.

Bazen de , WhatsApp durumlarında

-Eşimle kahve keyfisi

-Eltimle açık havada gözleme yaptıysak ,yenir

-Deniz gören şebeğim (evladından bahsediyor)

-Mangalda et de yaparım (mangalda et yapılmasından doğal ne var?)

diyenlere, Shrek gibi kınayarak bakıp, durumları onlara kaptırmak zorunda kaldığı için ,derin pişmanlıklar duyanlarız.

Şu lunaparkta ,binmediği alet kalmayana kadar eğlenmek isteyip

Şu ortamda dönme dolaba razı olan zât-ı muhteşemleriz biz.

Gezdiğimiz zamanlar da olur. Hep de evde duracak değiliz tabii. 

Mesela bugün , ilk öğrencilerimle buluşup,eski günleri yadettik. Ergen oldukları günleri hatırlatıp,yaptıkları şeylerle dalga geçip onları utandırdım. Bir çay,bir hoş muhabbet,harika bir gündü. Belki denize karşı içmedim o çayı ama ,muhataplarımın gözleri ,bahr-i ummân mesabesindeydi.

Ama bu tatile gidemediğim gerçeğini değiştirmez.

Peki,tatile gidemiyorsak ,nasıl keyifleneceğiz?

Tabi ki gidenlerin tatiline sataşarak.

Size ,içinde benim de taktiklerimin bulunduğu bazı tavsiyeler vereceğim.

Hayır kötülük öğretmiyorum, şartları eşitliyorum. 

Hazırsanız, başlayalım;

-Denize giden arkadaşınıza "O deniz pirana kaynıyormuş dikkat et . Geçen yıl pirana saldırısında yüzünü kaybedenler olmuş"

Ya da

"Çektiğin fotoğrafta arkanda köpek balığı çıkmış,bence bu riske girme" diyerek , mesajlarınızla dehşet saçabilirsiniz.

-Size sahilden fotoğraf atanlara,siz de güneş gözlüğü ve içine buz atıp , kenarına limon sıkıştırdığınız kokteylinizle fotoğraf atabilirsiniz

 -Seyehat durumlarına "Bu yıl tüm kazalar ,seyehatten dönerken olmuş. Dikkat edin mazallah bişey oluverir. Okuya okuya gidin. Gerçi ecelin önüne kim geçebilir ki? Neyse ,iyi tatiller" mesajıyla, hem yüreklere korku salabilir,hem de benzin tüketiminin en aza inmesini sağlayarak, atmosferin delinmesini önleyebilirsiniz. Bakın, gördüğünüz üzere bu tavsiyeler,bizleri evinde oturduğu yerden,daha yararlı vatandaşlar hâline getiriyor.

Lakin ben de istemez miyim ,evimde "Axperos Sarı Güç" ü beş dakikada anlatamayan adama sinirlenmek yerine, gideyim iki dalga sesi duyayım? Ben istemez miyim seyehat güncesi dört yazımı ,daha afilli yerlerde yaşayıp yazayım? İstemez miyim turistik yerlere gidip bana yol tarifi soran yabancıların karşısında taksim dayı gibi kalakalayım? Bu son dedigimi istemem sanırım.

Öyle bir gelecek hayal ediyorum ki,merak ettiğim her mekanın nefesini içime çekmiş olayım. Şimdi mümkün değil belki,evet bu duruma da amma da laf ettim, biliyorum. 

Lakin ne yaşarsak yaşayalım velev ki hoşnut olmadığımız bir vakayla karşılaşalım, gülmeyi, güldürmeyi severiz. Belki diyar diyar gezemeyiz ama karşılaştığımız her gönülde kurulu bir soframız,içilecek bir demlik çayımız bulunur. Diyarlarin seyyahı olamasak da yüreklerin seyyahı olabilmek yeter bize. Gönül sofralarında buluşmak dileğiyle.

#Seyyâh