HAYATIN KARMAŞASINDAN

Ayaklarının ıslanmasını istemeyen bir adam bir haftalık hava tahminini iyice  kontrol ettikten sonra tabanları kalın ayakkabısını giymeye karar vermişti. Ve işte bu yüzden işe giderken ve işten çıktıktan sonra daha doğrusu bütün gün yağmur yağmasını bekledi. Akşam eve geldiğinde pencereye damlayan su tanecikleri şimdi onu mutlu etmiyordu.

İnsan bazen hayata karşı bir sıfır önde olmak ister ve bir sürü tedbirler alır.Bu tedbirlerin işe yaramasını bekler ama unutulmamalı ki hayat aldığımız tedbirlerle yaşamak değildir.

Stadyumun gala gecesine hazırlık yaptığı son 3-5 günden biriydi. Her şey tamamlanmış lakin geceye renk katacağı düşünülen görselin yerini ayarlamak mümkün olamamıştı. Ve ben de, "orası ışık ile ters orantıda"  "girişte göze hitap edecek bir yerde olmalı"  "bir çok resim ile ambiyansı boğucu olacaktır" diye bir çok fikrin kendisi için havada uçuştuğunu gören tablo; ne düşünüyordur acaba diye düşünerek bir kenarda sessizce bekledim.

Bir ya da birçok kişi için önem ifade eden insanların seçim yapma gibi şanslarının olmadığını hissettiğinizde ne hissedersiniz? Ne kadar değerli olduklarını mı düşünür yoksa tam aksi bir durumda olduğunuz için şanslı olduğunuzu mu düşünürsünüz?

Karanlığın çökmeye başladığını gören adam iyice hızlanmıştı.Ormanlık bir yoldan geçerken gaza basmaya devam ediyordu. Sonra birden acıyla inleyen bir ses duydu ve birkaç tıngırtı...

 Yavaşlayıp arkaya doğru yöneldi.Karanlıkta gölgesi ile beraber acı ile inleyen köpek sürüne sürüne gidiyordu. Adam önce biraz üzüldü, içi acıdı ama sonra "ışığı görmüyor mu önüme çıkmasaymış "diyerek gaza basmaya devam etti. Ve aynı şekilde arkadan gelen inilti sesleri de kaybolmaya devam etti.

Gördüğümüz yaşadığımız birçok kötü olay vicdanımızı sızlatır. Bizi acı duygusuna yönlendirir.Ama bazılarımız vicdanının sesini kör kuyulara kapatırken bazılarımız bu ses ile yaşamamanın gereklerini yapması gerektiğini bilir..Vicdanınıza karşı sessiz kalmayın.

Uzun raflarında birçok kitabın ev sahipliği yaptığı kütüphaneye geldiğinde tüm satırları ve sütunları bilmediği bir dil ile yazılmış defter okumaya çalışan biri gibi olduğunu hissedip, gözlerini biraz kısıp ağzını kapatabilmişti...

 Kendisine doğru yaklaşan kütüphane görevlisine gözleri meyletti.Ama sonra  kütüphaneci arkadan gelen bir sese doğru ilerlerken, adam bilmediği bu araziden uzaklaşmaya devam etti.

Hayatta büyük bir sorun olduğunu düşündüğümüz şeyler hep bilmediklerimizdir.

 Bilmediğimiz her ....... de  kaybolacağımızı, yapamayacağımızı ve başarısız olacağımızı düşünürüz .Ama hayat bilmediklerimizle doluyken onlardan kaçmak gereksiz bir bahane. Oysaki yeterli bilgiye sahip olmak o konuda ilerlemek ve seçim yapmak için önemli bir fırsattır.

Çekiliş talihlisi olan adam birkaç kere elindeki kağıda baktıktan sonra yüzünü asmaya devam etti.Oysaki çekilişten çıkan bu daireyi kazanmak hayatının fırsatıydı. Ve elindeki çekiliş kağıdını oradaki bir başkasına rastgele hibe etti. Evine gidip merdivenleri yürümeye başladığında aklında şu vardı; ilkokuldayken içinde kaldığı asansöre tekrar binebilme cesaretini gösteremediği için 31 katlı evin 30.katında yaşamayı göze alamazdı .Ve o hala merdivenleri yürümekle birçok şeyi kaybettiği gibi zamanınıda kaybetmeye devam ediyordu .

Peki bunu 21.katta kendisini bekleyen eşine nasıl söyleyecekti?

Bazen yaşadığımız olaylar içimize işler ve bize onu anımsatacak her şeyden istemli ya da istemsiz kaçarız. Adeta böyle bir şeyin olmasına bir daha izin vermemiş olduğumuzu kendimize kanıtlarcasına. İşte bu yüzden bahanelerimiz bazen beynimizde barikat kurmaktan başka bir işe yaramaz.

.