İTİBARI KORUYAN SACAYAĞI

                             

    Kazanılması yürek,korunması emek isteyen şeydir itibar. Yüreğin emeğidir aslında. Takdir edilesi bir şahsiyyetin, zamanın kıskacına rağmen güzelliğini bozmayıp hünerini arttırması sebebi ile yüreğin sahibine kazandırdığı hazinedir itibar. 

Yalnız sahibine değil, onun yedi kuşağını dahi onurlandırmaya yeten mirastır. Bu yönüyle paradan üstündür,faziletlidir.

Şöyle bir kıyas edilecek olunursa ; paranın verasetinin kuşaktan kuşağa intikal ettiği sürede torunlar, dedenin soyuna itibarla sahip çıkamayabilir lakin itibar dededen toruna geçtikçe şan artar,soy şöhret bulur. 

Peki itibar nasıl korunur? Nasıl hakkı verilir?  

Soruların cevabı, tabiatta saklıdır.

Güle Bir Nazar :

     Gül,neden diğer çiçeklerden daha revaçtadır? Çiçekler dünyasında pek çok rakibi olmasına rağmen gül,nasıl diğerlerinden daha fazla ün sahibi olmuştur? Çünkü gülün,özündeki güzelliği temsil edebilen bir duruşu vardır. Çeşitli renkleriyle ışıltısını kanıtlar. Kat kat süslenmiş kıvrımlarıyla gözlere hitap etmekte iddialıdır. Abartıdan uzakta,sade bir şıklığı sergiler. İşte itibarın korunmasında ilk şart ; tıpkı gül gibi görünüşte,giyinişte sağlıklı bir zihni ve kaliteli bir karakteri temsil edecek,mütevazi bir şıklığa sahip olmaktır.  “İnsanların akılları ,gözlerindedir” sözü , gül olabilmenin gerekliliğini vurgular. Hiç kıvrımsız giyinen gül olur mu? Olmaz.Gül hangi renk olursa olsun,onu diğer çiçeklerden ayıran, katlarla bezenmiş kıvrımlarıdır. Gül kıvrımlı giyinir çünkü sahip olduğu gül ismini katları temsil eder ,bilir. İnsan da gül misali,ismini,cismini temsil etmesi gerektiği minvalde giyindikçe bir dururşu olur. Bilinir,tanınır,seçilir ve sevilir.    

Bülbüle Bir Nazar:   

       Neden kuşların içinden bülbül kulağa hitap eder? Şiirlerinde karganın ötüşünü metheden bir şaire rastlanmaz lakin mevzu avaz olunca bülbülü metheden çoktur.Yunus Emre’nin hususi bülbüle yazdığı bir kaside vardır. Hatta eski Türk Edebiyatı’nda bülbüle andelib ya da hezar denirdi. Ünü bu kadar eskiye dayanır. Peki nedir bülbülü emsallerinden öne geçiren? Nedir onu dinlettikçe dinleten? İtina ile ötmesidir.Yalnız ses çıkarmakla yetinmeyip,kendini dinletecek hünere sahip olmasıdır. Aynen insan da kendini dinletecek hüneri kazansa,düzgün diksiyonu ve faydalı ifadeleriyle konuştu mu bülbül gibi şakısa itibarını korumakta yol katetmez mi hiç? Su gibi akıp giden bir sohbeti,yüzünde gülümsemesi ve tılsımlı cümleleriyle kulaklara şifa olan biri elbette ismini konuşturacaktır.Eflatun’un da dediği gibi “Konuşma,insanın aklını kullanma sanatıdır”.   

Güneş’e Bir Nazar: 

       Milyonlarca yıldız olmasına rağmen neden sadece Güneş’i biliriz? Güneş herkes nazarında meşhur bir yıldızdır. Sebebi de malumdur;herkesin faydasını gördüğünden haberdar olduğu tek yıldız Güneş’tir.. Sıcaklığıyla bedenleri ve gönülleri ısıtır. Işığıyla yol gösterir. İşte itibarın korunmasını sağlayan bir diğer vasıf da Güneş olabilmektir. Güneş olup yüreklerin soğukluğuna şifa ,ışık saçıp karanlıklara deva olanın,dokunduğu gönülde tahtı kurulur.Gönül sultanı kimselerin “ Her gün en az bir gönül al” nasihatinin sebebi de bu konuya çıkar. Zira hoş niyetinden emin olunan insanlara güven duyulur. Güven duyulan insan itibar kazanır ve yine böyle kalabilirse itibarını korur,,Bir kimse bülbül gibi şakısa,güller gibi zerafetiyle salınsa da Güneş olamasa, iyi bir kimlik kazanabilmesi mümkün olmaz. Çünkü görülen ve duyulan güzellikler bir süre  sonra unutulsa da uğranılan iyilik,yumuşatılan kalp ömür boyu unutulmaz. 

Kelamın Sonu:

         Gül,bülbül ve Güneş olabilmek,itibarın muhafazası için birer sacayağı gibidir.Şeref sahibi olmak ve bu minvalde yaşayıp son nefesini vermek ne güzel talihtir.Şeyh Edebali’nin bu yazının yazılma sebebini açıkça izah eden şu sözünden de istifade edip,satırlara kilit vuralım; “Üç kişiye acı;cahiller arasındaki alime,zenginken fakir düşene,hatırlı iken itibarını kaybedene”.